Verrekening wordt regelmatig gebruikt in zowel de zakelijke wereld als in het dagelijks leven van consumenten. De mogelijkheid tot verrekening die de wet biedt, is niet alleen erg handig, maar ook erg nuttig tegen bijvoorbeeld wanbetalers. Problemen kunnen echter ontstaan wanneer er (schijnbaar) onterecht een beroep op verrekening wordt gedaan.
In dit artikel bekijken we de verrekening van een vordering die betwist wordt. Is verrekening in dat geval wel mogelijk? Zo ja: onder welke voorwaarden?
Verrekening
Verrekening is volgens de wet mogelijk wanneer u een prestatie (vaak een geldsom) te vorderen hebt van uw wederpartij, terwijl uw wederpartij eenzelfde soort prestatie op u te vorderen heeft. Tevens moet u zowel bevoegd zijn uw schuld te betalen én u moet bevoegd zijn om de betaling van de vordering af te dwingen.
Simpelweg: A heeft een vordering van 200 euro op B. B heeft eenzelfde vordering van 100 euro op A. Beiden kunnen een beroep op verrekening doen. Uiteindelijk moet B dan nog 100 euro aan A betalen. A hoeft niets te betalen.
De vraag in dit artikel is echter: wat gebeurt er wanneer B bijvoorbeeld de vordering van A betwist? Denk bijvoorbeeld aan de situatie dat de vordering van A voortkomt uit onrechtmatige daad, maar waarbij B geen aansprakelijkheid heeft erkend. De vordering van B op A staat bijvoorbeeld vast doordat hij contractueel is overeengekomen en niet is betwist.
Mag A zich dan toch beroepen op verrekening? Het antwoord is: soms wel, soms niet.
Vordering betwist, toch een beroep op verrekening mogelijk?
Wanneer een vordering wordt betwist, kan verrekening praktisch gezien worden tegengehouden door de vordering alsnog voor de rechter te brengen. De rechter kan de vordering namelijk alsnog toewijzen indien:
- De vordering voor toewijzing vatbaar is (er is dus geen sprake van bijvoorbeeld een opschortingsrecht);
- Het verweer met betrekking tot verrekening niet op eenvoudige wijze vast te stellen is.
Er wordt in een dergelijk geval ook wel gesteld dat de vordering ‘liquide’ moet zijn. Vaak wordt dan ook nog een onderscheid gemaakt tussen processueel illiquide vorderingen (bijvoorbeeld omdat er uitvoerige bewijslevering nodig is) en materieel illiquide vorderingen (waarbij onduidelijk is of de vordering wel bestaat, dan wel hoe groot de vordering is.
Als de grootte niet vaststaat, maar wel vaststaat dat de vordering groter is dan die waarmee verrekend wordt, is een beroep op verrekening gewoon toegestaan.
Vordering eenvoudig vast te stellen bij verrekening
Is de vordering bij een beroep op verrekening niet op eenvoudige wijze vast te stellen, dan zal een beroep op verrekening niet slagen. Wanneer is er sprake van een vordering die op eenvoudige wijze is vast te stellen?
De rechter heeft hier een eigen bevoegdheid: hij kan van geval tot geval bekijken of een beroep op verrekening toegelaten wordt. Onder meer het verband tussen de vorderingen, de mogelijkheid om later de verrekende vordering nog te kunnen innen, de vermoedelijke duur van het onderzoek naar de gegrondheid en de mogelijkheid om een eis in reconventie in te stellen (kan bijvoorbeeld vaak niet in kort geding).
Twijfelt u of er sprake is van een eenvoudig vast te stellen vordering en dus of er wel sprake kan zijn van verrekening, dan is het raadzaam om een jurist in te schakelen. Bij verrekening kan men gemakkelijk de mist in gaan, al is het maar omdat de vorderingen uiteraard ook inhoudelijk moeten worden bestudeerd.
Verrekening van betwiste vordering – Conclusie
Verrekening van een betwiste vordering is mogelijk wanneer de vordering voor toewijzing vatbaar is én (vooral van belang) de betwiste vordering op een gemakkelijke wijze is vast te stellen. De rechter heeft hierin vrijwel altijd een grote eigen bevoegdheid wanneer een rechtszaak wordt gestart.
Uitzoeken of er een mogelijkheid tot verrekening van een betwiste vordering is, is niet altijd gemakkelijk. Behalve dat er moet worden gekeken naar de mogelijkheid van verrekening, zoals in dit artikel beschreven, moet er ook worden uitgezocht of de vorderingen zelf wel hout snijden. Het is verstandig om een jurist te raadplegen bij twijfels.
