Incassobureau

Er bestaat veel onduidelijkheid over het incassobureau. In dit artikel zal uitleg worden gegeven over het incassobureau, over het verschil tussen een incassobureau en een gerechtsdeurwaarder, over de mogelijkheden die een incassobureau heeft om de vorderingen te incasseren en over de kosten die in rekening mogen worden gebracht wanneer dat wordt gedaan.

Incassobureau

Facturen die niet betaald worden, worden vaak doorgegeven aan een incassobureau. Het incassobureau neemt dan door middel van een brief contact op met de schuldeiser en probeert deze te bewegen tot het betalen van het verschuldigd bedrag. Er wordt afgesloten met de mededeling dat er ook nog eens incassokosten worden berekend.

Wordt er niet betaald, dan volgt vaak een volgende brief, met een nieuwe aanmaning én extra kosten. Vaak wordt er ook gedreigd met beslaglegging, ondanks dat dat niet zo makkelijk is als het incassobureau het vaak laat lijken (zie hierna).

Verschil incassobureau en (gerechts)deurwaarder

Hoewel een incassobureau zich graag voordoet als gerechtsdeurwaarder, zijn er toch een aantal verschillen tussen de twee. Dit komt met name neer op de bevoegdheden die een gerechtsdeurwaarder heeft en die het incassobureau niet heeft.

Het incassobureau specialiseert zich in het terughalen van vorderingen en het daartoe versturen van brieven. Een incassobureau mag niet op eigen houtje beslag leggen en heeft daar (meestal) de rechter bij nodig.

Wanneer het incassobureau de rechter nodig heeft, zal een dagvaarding uitgebracht moeten worden. Dat gebeurt door de gerechtsdeurwaarder. Ook na een toewijzende uitspraak van de rechter kan het incassobureau geen beslag leggen. Hiervoor is wederom de gerechtsdeurwaarder nodig. Die zegt het beslag aan én legt het daadwerkelijke beslag.

Als incassobureau werpt het echter zijn vruchten af om net te doen alsof het incassobureau zelf al beslag mag leggen. Dat wordt dan ook veel gebruikt als pressiemiddel, maar is dus niet juist. Meestal is een gang naar de rechter nodig (uitzonderingen zijn onder meer achterstallige hypotheekbetalingen en belastingschulden, al worden die laatsten meestal niet aan een incassobureau uit handen gegeven) en is daarna hulp van de gerechtsdeurwaarder nodig.

Kosten die het incassobureau in rekening mag brengen

Het incassobureau brengt vaak een aantal kosten in rekening. Deze kosten hebben zeer diverse namen: administratiekosten, portokosten, incassokosten, buitengerechtelijke kosten, regelingskosten, registratiekosten, dossierkosten, bureaukosten, medewerkerskosten en leges. Regelmatig is het bedrag aan kosten groter dan het bedrag dat geïncasseerd moest worden. Wat mag in rekening worden gebracht? Hierna worden de hoofdlijnen uitgelegd.

Administratiekosten – Kan terecht zijn, maar enkel wanneer geen buitengerechtelijke kosten of incassokosten worden gerekend.

Incassokosten/Buitengerechtelijke kosten – Betreft beiden dezelfde kosten. Sinds 1 juli 2012 is er een nieuwe wet incassokosten in werking getreden waar een incassobureau zich aan moet houden. De regels daarvan zijn als volgt:

• De eerste € 2.500 van de vordering – maximaal 15% van de hoofdsom aan incassokosten.
• De volgende € 2.500 van de vordering – maximaal 10%.
• De volgende € 5.000 van de vordering – maximaal 5%.
• De volgende € 190.000 van de vordering – maximaal 1%.
• De rest 0,5% met een maximum van € 6775.
• Het minimumbedrag voor incassokosten is € 40.

Regelingskosten – Kosten die worden overeengekomen tussen incassobureau en schuldenaar om het bedrag in termijnen te betalen. Deze kosten kunnen dus nooit ‘opgelegd’ worden.

Registratiekosten – Kosten die geen wettelijke basis hebben en eigenlijk onder de incassokosten/buitengerechtelijke kosten behoren te vallen.

Bureaukosten en dossierkosten – Kosten die worden gemaakt voor het opstarten van een incassotraject door het incassobureau. Behoren ook onder de incassokosten/buitengerechtelijke kosten te vallen.

Medewerkerskosten – Kosten voor medewerkers die aan het dossier hebben gewerkt. Is geen aparte post en behoort tot de buitengerechtelijke incassokosten.

Leges – Kosten voor het opvragen van gegevens uit bijvoorbeeld de Kamer van Koophandel of gemeentelijke uittreksels. Terechte kosten wanneer deze ook daadwerkelijk zijn gemaakt.

Naast deze duidelijke kosten zitten ook vaak kosten verstopt in de hoofdsom. Als een bedrijf een vordering van 100 euro heeft en daarvoor eerst zelf incassokosten maakt, wordt de vordering vaak voor 100 + 50 euro incassokosten aan het incassobureau overgedragen. Het incassobureau geeft dan ‘150 euro hoofdsom’ op, terwijl de vraag is of dat wel redelijk is omdat de hoofdsom eigenlijk 100 euro is en de incassokosten dus een stuk hoger liggen dan dat het lijkt.

Wat als u een brief van een incassobureau krijgt?

Wanneer het incassobureau u een brief (inclusief rekening) toezendt, is het verstandig om uit te zoeken wat uw rechten zijn. Hoewel een incassobureau fout kan zitten met het berekenen van hoge vergoedingen of het dreigen met beslaglegging, is het verstandig om de brief niet direct te versnipperen.

Wanneer het incassobureau namelijk een terechte reden heeft om een bedrag van u te vorderen, kunnen ze naar de rechter gaan wanneer u niet betaalt. Dat verhoogt de kosten die u uiteindelijk moet betalen én zorgt ervoor dat er beslag kan worden gelegd. Dat gebeurt dan wel niet door het incassobureau zelf, maar door de deurwaarder, maar dat verschil maakt weinig uit als u uw goederen kwijt bent.

Wanneer u het niet eens bent met de kosten, is het verstandig om in contact te treden met het incassobureau en uw bezwaren kenbaar te maken. U kunt ook besluiten om enkel aan het incassobureau het bedrag over te maken wat aan kosten (en hoofdsom) gevorderd mocht worden en een brief terug te sturen met de reden waarom u dat zo heeft gedaan. Ten slotte kunt u besluiten om het bedrag niet of slechts gedeeltelijk over te maken en het incassobureau niet op de hoogte te stellen. Dat is echter niet verstandig, aangezien er dan waarschijnlijk meer problemen ontstaan (terecht of onterecht, u heeft er waarschijnlijk geen trek in).

Incassobureau – Conclusie

Het innen van rekeningen die niet worden betaald, wordt vaak overgelaten aan een incassobureau. Het incassobureau probeert dan de vordering te incasseren. Daarbij dient de schuldenaar wel op te letten: beslag leggen is iets dat een incassobureau niet zomaar kan (ondanks dat dat wel vaak zo wordt voorgesteld) én het is goed om een oogje in het zeil te houden bij de berekening van incassokosten.

Wanneer u post krijgt van een incassobureau en u bent het niet eens met de vordering, kan het verstandig zijn om juridisch advies in te winnen om te kijken waar u juridisch staat. Wanneer een bedrag geïncasseerd moet worden, kunt u terecht bij een incassobureau, maar vaak is juist een jurist de beste keuze.